Tove Irma Margit Ditlevsen, „Ulica dzieciństwa”
Dzieciństwo ”żyje w nas niczym głęboka, rwąca rzeka, z której czerpiemy ból i radość. Mroczna i pełna tajemnic, w której przyczyna i skutek zlewają się ze sobą w jedną ciemność, a obrazy pojawiają się i znikają. Rzeka wyżłobiła w nas swoje koryto, kiedy umysł był miękki jak drobny piasek na plaży i jedynie w rzadkich, spokojnych chwilach możemy się w niej przejrzeć.” Jedenastoletnia Ester dorasta wśród strachów i bezsenności, trawiona lękiem przed życiem. Jest dziewczynką bardzo wrażliwą więc swoje obawy ukrywa pod maską sztucznej wesołości. Niewiele jej to pomaga: kolejne maski nie chronią jej przed zranieniem. Gdy dorasta podejmuje próbę ucieczki od tego wszystkiego, czego symbolem jest ulica dzieciństwa, lecz mimo swoich starań i wysiłków Ester okaże się niezdolna do zmiany siebie i rozpoczęcia nowego życia bez dawnych obciążeń.
„Ulica dzieciństwa” pokazuje nieznane nam oblicze Danii z lat trzydziestych ubiegłego wieku, kraju rozwarstwionego społecznie i niezbyt bogatego. Ditlevsen pokazała sporo z ówczesnej codzienności. Pokazała nam także ile siły i determinacji trzeba mieć, by się uwolnić, dokonać zmiany w swoim życiu i utrzymać ją wbrew głęboko zakorzenionym ograniczeniom. Każdy z nas pamięta swoją „ulicę dzieciństwa” tę rzeczywistą i tę metaforyczną, o której przypomniał sobie podczas lektury.
Polecamy!
19 maj 2022
